Bu gün yine başım dumanlı
Bu gün yine başım dumanlı
Hiçbir şeyi görmüyor gözüm
Çöl ortasında açan çiçek gibi
Ben de sana öksüzüm
Çatlamış topraklar gibi
Parça parça yüreğim
Islatmıyor gözyaşlarım içimi
Kollarım boşluğu sarıyor
Bir tüy kadar güçsüzüm
Bir bir sönüyor umut ışıklarım
Tuttuğum her dal elimde
dayandığım duvarlar
Yıkılıyor bedenime
Demirler eriyor içimin ateşinden
Ben dışımda üşüyorum.
Ruhum bedenime isyanda
Yaz mevisiminde zemheriyi yaşıyorum
Dört duvar arasında kalmış gibi
Bir ışık arıyorum
Kapanmış bütün kapılar
Duvar çöküyor üstüme
Ben altında kalıyorum
Nedir bu gökten yağanlar
Gökkubbe çöküyor gibi sanki üstüme
Ne sesim duyuluyor,
ne de nefes alıyorum
Bedenimin içinde
Çok sıkıldım daralıyorum
Nedir bu boynumdaki yağlı urgan
Nedir ayaklarımdaki pranga
Neden karamsarım bu kadar ben
Ya bu ruh benim değil
Ya da içinde yaşadığım beden
Kayıt Tarihi : 2.7.2010 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yaşar Aksan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/02/bu-ruh-benim-degil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!