Bu pazarda sessiz geçti sabah kahvaltısı, ne bardak içinde şen şakrak şıngırdayan çay kaşığı sesi ne etrafımda insan nefesi eskiden ne severdim pazarları, akşam üstü banyo sırası hala aklımda kafama indirilen tasın sancısı çocukluk yılları oda sımsıcak tavana yansıyor kömür sobasının ateşi, saymayı bıraktım büyüyeli bu kaçıncı pazar sessiz kimsesiz geçti.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta