Bu oyun iki kişi Şiiri - Hülya Sancak

Küçücük bir çocuğum ben
Yüreğinde pervasızca oynayan
Çocuksu düşlerimden ötürü yargılama beni
Beynindeki mahkemenin soğuk koridorlarında
Uyumuna uyumsuz bir uyumum var şimdi
Tezatınla kavuştum rengine
Ve gri olduk birlikte
Aykırı iki kutbuz biz aslında pusulanın aykırı uçlarında
Yürüyemem tek başına
Cehennem dar sokaklarında ruhunun
Tut yüreğimin ellerinden al hapishanene
Çözemediğim bir bulmacada
Her kalem hamlesinde
Heyecanla irkilir gibi irkiliyorsam da ruhunun sokaklarında ilerlerken
Çözümünde çözümsüzlüğe eriştiğimde yaşadığım hüsrandır adın.
Adınla başlardı adım
Adımı anmaz oldum
Sustum
Sustuğum kadar biriktim içime
Ve kapadım gözlerimi kör bir oyuna yatar gibi
Serseri ruhumu dizginlemek mi
Bu kimin işi
Vur hançeri çocuksu düşlerimin üzerine
Oyunumda yer almayacaksan
Çünkü bu oyun
İki kişi…………………..