yalnızlığın koynunda bahanelerin uyur
aşk kendine sarılır ve uyandırır sensizliği
günahı aşırır gitmelerin gecesini
asi olmuş vefadan vuslatın şavkı vurur yakamozlarına
bir gün yastığıma başını koyma gölgesi yoldaş olur yaşama
kavrulur bekleyiş
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta