Bu onurla yaşıyorum Şiiri - Şerafettin Muş

Bu onurla yaşıyorum

Kibirden kapristen
Uzak
İNSAN kalmanın onuruyla
gayretiyle
Sesim yankılanırken yüreğimin
Dağların da
Ovaların da
Gönlümün ufukların da dorukların da
Çalıştım
Kazandım
Başkalarına muhtaç olmamak için
Hayatım boyunca çoluk çocuğumun
Rızkını
Temin etmek için deyim yerindeyse
Hayatım boyunca eşşek gibi çalıştım yaşarken
Öldüğüm zaman da biliyorum ki öldüğüm
Yer
En az senin kadar sevimli sevdalı olacak bunu çok iyi biliyoru ve bu duyguyla
yaşıyorum
Bu güne kadar asalak gibi kimsenin sırtından
Geçinmedim
Adaletin tartısı olan vicdanımla
Merhametimle
Ne zorlu yollardan ne sarp vadilerden
Geçtim
Ne aşılmaz dağlar aştım
Kolay değildi feleğin çemberinden geçmek
Gayretin
Azmin
Hırsın sesi ufuklara yayılırken
Kibire kendini beğenmişiliğe
Umutsuzluğa kapılmadım hiç bir
Zaman
Emeğimin ve alnımın terinin kutsallığına
İnandım hep
Bu inancımın gereğinide yaptığıma inanıyorum ve bu onurla
Şerefle
Erdemle
Hasiyetle
Gururla yaşıyorum

07.06.2013
Dost Şeref