Bu Ömür Benim Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Kendi başının çaresine bakabileceklere
Ömrünüzü binek yapmayın.
Farz edin ki öldünüz
Kimseye mezardan koşulmuyor.

Elinde anahtarın
Gönüllü zincirlemişsin kendini
Ne onuyorsun, ne ölüyorsun...
Kazanmak savaşmak
Ölmeyi göze almak.

Anahtarını yüreklerine yuttukları zincirdeydim
Ordularıyla geldiler ömrümün üstüne.
Bu ömür benimdi kırdım zincirleri
Yara bere içinde kalmadım değil tabii
Ölüp ölüp dirildim.

Her öldüğümde daha güçlü doğdum
Silahlarımı kuşandım
Bir kişiydim fakat bin kişilik orduydum
Gözü kara oluşumla, eyvallah etmeyişimle.
Kimseyi öldürmedim fakat hepsini yenilgiye mahkum ettim.
Silahlarımla hazır vaziyetteyim
Bu ömür benim!..

Bu ömür benim!..

Hayallerimi inşa etmekle kalmadım
Gerçeğe dönüştürüp içine oturdum
Doğru adımlarla, sağlam adımlarla...

Yüz yaşına da gelsem
Doğru zemine
Doğru adımlarla hayal inşa etmeye devam edeceğim
Gerçeğe dönüştürmeye.

Ben, ömrümün de, hayallerimin de
Zincirlenmesine izin vermem!
Ölmem mi gerekiyor
Başım gözüm üstüne!
Bir kabusun içinde kalacağıma
Rahat uyurum!..
Bu ömür benim kimseye binek ettirmem!..