Gözlerini aç ey gül!
Bilirim neler çektiğini...
Bir kelebeğin kozasından,
Bir gülün tomurcuğundan sıyrılışında
Çektiği sessiz acıyı da bilirim...
Sürme beni sürgünlere.
Yaralanmış yüreğimi deşme ey gül!
Nice zamandır incindim,
Yandım, piştim sevgi yollarında...
Düştüm ardına bir kelebeğin...
Beni yeniden sevdalara taşır diye.
Sabrımı düşlere, enişlere, yokuşlara böldüm....
Çıkarmıyım diye ak günelere?
Sahi çıkarmıyım, gülermiyim
Sende mi korkuyorsun
Ben gibi sevmekten ey gül..
Bensizlikse yaşamak istediğin,
Yüzüme gül, sadece yüzüme gül
Beni ancak gülüşün öldürür sevinçten...
Böyle ölüşün hakkını çok görme bana,
Çok görme ey gül! ! !
Kayıt Tarihi : 19.11.2005 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!