Kapadığı kapıları, beklemek.
Biliyorum, benimki kuru emek.
Vedalaşmasını bile özlemek.
Karşılıksız sevmek, bu olsa gerek.!
Sanal bile olsa, onu seyretmek.
Günde üç kere, sayfasını gezmek.
Kümesini, tilki gibi beklemek.
Vefasızı sevmek, bu olsa gerek.!
Kolaydı, sevenle beraber olmak.
Kolay değil, sevmeyenleri sevmek.
Kolay, deveyi hendekten atlatmak.
İnadını sevmek bu olsa gerek....!
Kara kaderim imiş, onu sevmek.
Derlerdi ya sevdiğine mum olmak.
Ona yanmak, eriyerek kör olmak.
Karanlığı sevmek, bu olsa gerek.!
Kayıt Tarihi : 9.6.2014 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!