Böyle mi vedalaşacaktık.
Böyle mi ayrılacaktık.
Hani acılara alışmıştık.
Şimdi niye bu öfken, bu kin’in!
Gelsen de sevgilere kansak.
Bir birimize sıkıca sarılsak.
Bir daha hiç ayrılmasak.
Şimdi niye bu öfken, bu kin’in!
Yeşil gözlerinde nefret.
Hatam varsa beni affet.
Birazda sen sabret.
Şimdi niye bu öfken, bu kin’in!
Keşaplı’nın Günlüğünden…..
Mehmet KüçükkarahanKayıt Tarihi : 21.12.2006 11:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Küçükkarahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/21/bu-ofken-bu-kin-in.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!