Bu Oda Şiiri - Mehmet Tekmen

Bu odada yaşanır,hayatın her safhası.
Dikkat et bak âlemin,hareketli sahası.
Kusursuz düzenlenmiş,her şey yerli yerinde.
Neler var şimdi düşün,canlandır gözlerinde.

Hayal,insana açar; bir kapı,güzelliğe.
Sanırsın birdenbire,erdim ebediliğe.
Akıl aciz çabalar,mânâ bir yığın harman.
Daha çok zaman ister,açık kapıya varman.

Arada engeller var,kolay değil ki geçmek.
Adildir her varlığa,işi değildir seçmek.
Yalnızsan umutlanma,bak önünde manzara.
Sakın dosttan,düşmandan; kapılma kem nazara.

Ayrılıklar yazılmış,okunur kitaplarda.
Sazlar ayrı ses verir,düzen yok ayarlarda.
Ters düşmüş simetrisi,orda huzuru bozar.
Şaşırır katipleri,notayı yanlış yazar.

Nasıl panik olmasın,şekiller sağda solda.
Çıkmış yerlerinden herkes,işte hepisi yolda.
Harekette zerreler,devri daim devamda.
Söylenenler toplanmış,hazır şu an odamda.

Okusam mevcudâtı,ne söyler hâl diliyle.
Gerçeği sunar belki,görünmeyen eliyle.
Farkında mısın bilmem,farklılar birbirinden.
Değiştirilemiyor,kendi sağlam yerinden.

Aradım yıllar yılı,bilmezler nedir asıl.
Boş buldum her seferde,kimse yok bitmiş fasıl.
Dönüp geldim,baktım ki; çıktığım noktadayım.
Her düşünceden uzak,tekrar okumaktayım.

İşte önümde açık,ilim yüklü kainât.
Yetişir miyim bilmem,sona ermeden hayat.
Fırtınalı denizde,sanki kalbim boş ada.
Âlem çok büyük derler,bende âlem bu oda.