Hayat denen bu ocağın içinde
Yıllar yılı pişe pişe yandım ben
Ne yandığım duyan ne gören oldu
İçten içe her gün yanan ben oldum
***
İçimde bir kazan kaynayıp durdu
Dayanılmaz dertler hep beni buldu
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?