Bu nedenledir... Şiiri - Bilal İlhami Kö ...

Saatler çoktan yorulmuş takvimlerden ıssız bir kasım ortası
Gönlümde yıllardır dinmeyen bir yara durmadan kanar kahrolası
Dilimde yegane şarkım seni seviyorum diye başlayan
İçimdeki burukluk bu nedenledir

Ne bir dostum var yanımda ne beni bir anlayan
Bir tek acı bir hasret yüreğimi kor gibi dağlayan
Yerde yapraklar,gül yaprakları için için ağlayan
Gözümdeki yaşlar bu nedenledir

Ne beni sevene yar olabildim ne sevdiğim bana yar
Şöyle sokağa çıkıp seni sevorum diye haykırsam kaç kişi duyar?
Bir köşe başında belli ki benim gibi çok yalnız bir ihtiyar
Adımı sordu
Bilemedim
Elimdeki titreme bu nedenledir

Yıllar geçmiş ben hep yıkılan hep üzülen
Senden bana hatıra üç beş damla gözyaşı gözlerimden süzülen
Keşke bir yol olsaydım gece gündüz ezilen
Bendeki umutsuzlık bu nedenledir

Artık hüzünler bile yorulmuş yanıma gide gele
Ne kadar sızlasa bu can biliyorum nafile
Duydum ki üzülürmüşsün sen de benin bu halime
Kalbimdeki yılgınlık bu nedenledir

Aynalar bile unutmuş yüzümü şaşırdım kaldım
Baharların ilk'i kaybolmuş ben hep yaşarım güzümü
Kimse kaale almaz bir tek sözümü
Saçlarımdaki beyazlıklar bu nedenledir

Etrafımda dert tasa keder matem
Bütün hüzünlü kelimeler burada madem
Gözyaşına dönüşsün aşk denen sitem
Yüzümdeki soğuk bu nedenledir

Sen beni sevmesen ne çıkar sanki
Ben seni seviyorum ya bu bana yeter
Unutma ki hiç sevememiş olmak
Sevilmemekten daha beter
Allah'ım bitsin bu ızdırap,bitsin bu acu artık yeter
İsyan ettim kaderime
Kendime
Herşeye
Sesimdeki boğukluk bu nedenledir...