Bu ne yoldur hayat…
Bir bileni bulamadım.
Kimseye, soramadım.
Hiçbir yere varamadım…
Bu ne yoldur hayat .
Önüm puslu…
Ardım yaslı…
Ben yönümü bulamadım.
Bu ne yoldur hayat.
Çakıllı…
Taşlı…
Cam oldu…
Kesti…
Bu ne yoldur hayat .
Kanadım…
Düştüm…
Herkes bana küstü.
Bu ne yoldur hayat .
Sabrettim…
Sustum.
Sabır, sel oldu, taştı…
Derdim, dağları aştı…
Bu ne yoldur hayat .
Ben yoruldum…
Durdum.
El kuş oldu, uçtu…
Bu ne yoldur hayat .
Dur, dediler,
Bitti…
Kuru, otlar biçtim…
Taş, toprak geçtim…
Engin deniz aştım…
Ne kimseyle karşılaştım…
Ne bir derdim açtım…
Bu… ne yoldur hayat…
Bir bileni, bulamadım…
Kimseye, soramadım…
Hiçbir yere…
Varamadım.
Yunus Emre BalcıKayıt Tarihi : 30.5.2023 04:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!