Bu ne yaman Çelişki..!

Dün sabah,
göndereni meçhul bir mektup aldım
nedense yazılmamıştı göndereni
zarfı,heyecanla,yırtarcasına açtım
lakin!
daha okuduğum ilk satırlarda,senin yazdığın belliydi Ayşe'm.
hal hatır sormalar,havadan sudan konuşmalar,birazcık mahçupkar satırlar,
anladımki,
unutmamışsın bendeki seni,
anladımki,
mektup kocaman bir bahaneydi.
diyorsunki,
aklım oralarda kaldı,kalbim bir hazan akşamında yandı
özledim şehrimin kaldırımlarını,toprağının kokusunu,bayrağımın rengini,
memleketimi özledim,
birde giderken almayı unuttuğum sevdamı özledim.
satırlar tükendikçe,damlalar belirdi üzerinde
belliki,
ağlamışsın Ayşe'm.
belliki,
yaşlar akmış çocuksu,yosun gözlerinden.
sanmaki,
yanlız sen değilsin ağlayan,göz yaşlarına hakim olamayan,yanlız değilsin Ayşe'm.
gelemem diyorsun satırların sonunda
dönemem bir daha,bakamam şahin gözlerine
ve diyorsunki,
beni unut,sen mutlu ol beni bağışla.
bu neyaman bir çelişki,bu neyaman serzeniş,hala sevdiğin,sözlerinden belli
bu neyaman bu ne acımasız acı çekmek Ayşe'm.
gözlerindeki damlalar,
sele dönüşmüş besbelli,satırlar okunmaz olmuş
ansızın gittiğin o'hazan sabahı gibi.
ahhh! yüreğim,dayan be yüreğim
sende ağlarsan sözlerim susar ya,duyuramam sesimi
ya gözlerim bırak gözlerim ağlasın okunmasın satırlar
karışsın birbirine vedalar,ahhh! yüreğim ahhh!
sende mutlu ol Ayşe'm,
bende,seni SEVİYORUM...!
bu neyaman çelişki,
bu neyaman serzeniş,
bu neyaman sevdadırki,
bu ne anlamsız acı çekmek AYŞE'M...

27/01/2007