Buna kapı derler,
Yoksulsan, muhtaçsan,
Bir dilim ekmeğe,
Bir kuru soğana,
Kapı kapı, dolana dolana,
Boynun büküp çalarsın.
Zaten içerdeysen,
Yanıp sönüyorsan,
Çarpar çıkarsın;
Yok, asabi, sinirliysen,
Daha atmadan şahdamarın,
Atar tekmeyi kırarsın.
Dökülür ardından camlar,
Ve sallanır ilişkiler,
Bir sarnıca dökülmüş zehir gibi,
Ağızda bıraktığın çelişkiler,
Kırdığın cam değil, sanki,
Ardında bıraktığın canlardır.
Buna kapı derler,
Arifsen, halden bilensen,
Dert içinde pişer özün,
Pişe pişe demlenir sözün,
Yükün alıp gider iken,
O kapıyı görür gözün...
Kayıt Tarihi : 18.8.2004 10:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şair anlatır..
şair yüreği her zaman
hüzün dolu neşe dolu ..
dugusallık diz boyu
dalından koparılmış çiçeğe benzer ...
susuz vazolarda kalmaması dileğimle..
kutlarım yürekten.
Hocandan sana bir nasihat kızım
Sakın çıkıp giderken hiçbir kapıyı çarpma
Bir gün geri gelmek zorunda kalırsan
Girecek yüzün olmaz sonra.
Arifsen, halden bilensen,
Dert içinde pişer özün,
Pişe pişe demlenir sözün,
Yükün alıp gider iken,
O kapıyı görür gözün...
şiirin finali yunus emre'yi andırıyor tebrikler güzel şiirin için selamlar
Turhan Toy
şiirin gibi..
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
TÜM YORUMLAR (4)