Bu ne sevgi bu ne inayet

Saraylarda müstahdem, mahzenlerde kral.
Hiçbir gücün yoksa, gücüyle güçlü kal.
Sinekten korkan, aslana kimlik sordurur
Yağmurda ıslanan, kasırgalar durdurur.
Yalnız ve küskün biri, çaresizce eşelenir
Yardımıyla gezegenler, elinde meşeleri…
Kimsesiz kalıp, bir hiç olduğun zaman
Sıyrılıp derdinden şöylece Rabbine inan…

Yardımsız aciz kul, Rabbiyle fırtına estirir
Bir zerre sevgisi koca bir dünya verdirir.
Doğrulacak dermanı yok, koşuyor evrende
O Rıhtım çökerse, çare bulunur mu çevrede…
Yoluna gir de gör, bul, kaç kat ile var metanet
Bir el uzat da bil, büyüklük, bu ne merhamet…
Kıskıvrak kalakalmak kaçınılmazdır nihayet
Ey benim Rabbim, bu ne sevgi, bu ne inayet!