sarmalar deli gibi benliği
kasfeti bitmez
biter sanma
o yılan sarmalayan soğukluğu hissetmedin bu akşam
ve tabiki titrek tüylerinde insan denen benin hikayesini
karanlık çöktü sonra hafifce metropol olduğu belli oldu yerlerin
ışıklar yandı esrarengiz elfeneri hayallerindeki evlerde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta