.Bu, Ne Dinmez Fırtına?

Zamânın akışına, ayak uydurmak zormuş
Hebâ olan ömrümde, zihnimi, kalbim yormuş
Bir vicdân yoksununa, vicdânım neler sormuş? ..

Şimdi her şey nâfile, tahribâtlar onulmaz
Uymayan kalıplara, hür insâfım konulmaz

Zamânlamam mı yanlış, geliş-varış yönümde?
Efkâr adlı denizi, geçemedim önümde
Sâdece bir tek sabâh, olur muyum günümde?

Keşmekeş deryâsında, bu ne dinmez fırtına?
Ne giriftler yüklenmiş, bir çârenin sırtına...

Tuhaflıklar var ama, aceb sâde bende mi?
Kolsuz entârimizde, İki kol bir yende mi?
Mahkûmluk rûhumda mı, can taşıyan tende mi?

Kavîleşmiş, devrilmez; sille ile yıkılmaz! ..
Ecel kapımı çalsa; yok, içinden çıkılmaz! ..

09.04.2001 Dr. Lohscheidt / Landsberg 16: 35