Bu Ne Anlamsız Ayrılık!

Kırılsa da dallar, batacak da olsa dikenler,
Yürünecektir bu zamansız yol.
Hicranı omzuna alsan,
Hüznü beline taksan, yılmam gelirim.
Ben değil, ayrılık vefasız.
Sevdiğim diyebiliyorsa, diller,
Sevgi ölmemiştir.

Uzandım sabaha,
Baktım güneşe,
Kaybolan sendin.
Kimin elinden tutmuşsun da bana “Gel” diyorsun?
Bu ne anlamsız ayrılık!
Uçurumların kenarında bıraktın,
Rıhtımlara yürüdüm,
Sen yoktun.
Kalamadın belli, gidiverdin,
Alıverdi eller koynuna.
Yanmaz mı bu yürek,
Ölmez mi bu can?

Bulunmaz ilk bakış,
İlk aşk,
İlk yakış,
Bilmez miyim?
Bende arar dururum sıcaklığını,
Ayaz gecelerde.
Dönüp de düne baktım,
Bu ne anlamsız ayrılık!

Çınarlar uludur ama bir adım gidemez,
Senin ettiğini başkası edemez,
Adım atmaya derman mı kaldı,
Sevdiğimdin, yağmurlardan önce eller aldı.

Kaçış değil senden, bil ki seni alan elden,
Sonları bilsem giderim, adına ölüm derim.
Gözlerini almıştım bakmak için,
Yüreğini almıştım yakmak için,
Ellerini almıştım yüzüğümüzü takmak için.

Kalsaydın o sokaklar söylerdi,
Engeller çoğaldı bilmedin mi?
Anılar sulara daldı,
Bir senli yüreğim vardı,
O da çöllerde kaldı.

Unutur yollar ardında kalan,
Diyorsun ki sevgin falan,
O gözler ufuklarda seni özler,
O buse tadında ömür demlenir,
Sorsam da dudağına,
Sorsam da busene,
Ses veren olmaz.

Kuruttu ayazlar soldum ben,
Bu aşkla son oldum ben.
http://www.geocities.com/siirhan68/