Ey Sultanım Abdülhamid! Kalk da bak,
İsyanda, Osmanlı’ya ait toprak.
Huzurundan kovduğun yahudiler,
Doymak bilmiyor, dünyayı yutacak.
Bu nasıl zillet; bu nasıl yaşamak?
Bir tek yaptığımız, ağlayıp bakmak.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta