Bu nasıl yaşamak Şiiri - Duran Saper

Ağlayarak dünya’ya dedik merhaba!
Çamur içinde mutlu bir yaşam
Küçük yaşta, büyük kayıp
Anneden yoksun bir beden
Nereden geldim, nereye gidiyorum.
Bu nasıl yaşamak benim ki!
Bu yoksulluk neden?

Gözlerimi mıhlamışım duvara
Kirpiklerim yaşlarımla boğulmuş
İçime düşen bir top mermisi
Beni yüreğimden vurmuş
Gözü pek, yağız delikanlı dememiş
Toprağından ayrı koymuş
Volkan olmuş, köpüren bir lav gibi
Kucaklar beni yaşamak…

Boynuma dolanan eller şimdi neredeler.
Hani dudaklarımdan dökülen inciler
Umudun gölgesinde barındıkta ne oldu?
Zamansız bir fırtına götürmedi mi, sevenlerimizi.
Annen, baban neredeler şimdi.
Başarı dediğin hepsi bitti mi?
Bu nasıl başarmak…

Hani çok severdin memleketini
Toprak renkli ellerini öperdin atalarının
Onlarda gitmediler mi?
Kör sokaklar da bırakmadılar mı umutlarını.

Hayat işkence odalarında,
Ayağına prangalar vurarak yaşamak mı?
Çıkmadan asla kabından,
Sadece bir barınak bulup,
Kendini oraya kapatmak mı?
Yoksa tek nefeslik solumak mı?
Bu nasıl yaşamak?
Bu yaşamak YAŞAMAK MI?

18.03.2077
Duran SAPER