Gözlerin gök mavisi gönlüm yandı ezelden
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle
Bir kula elem gelmez sevda çeken güzelden
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle
Her güzele baş eğmem al bu canım emrinde
Çirkine yahşi demem bir kul kalmaz çevrende
Aha düştü bu kalbim akan yaşlar evrende
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle…
Sevenin gönül kuşu yâd el bağına göçmez
Başka bir gül elinden sevda badesi içmez
Canından geçer fakat sevdiği yardan geçmez
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle
Ruhsuz sevmeyi bilmez sevda çeken insandır
Her göz gerçeği görmez kalbi yakan lisandır
Cefasız sevda olmaz gül dikeni nişandır
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle
Fıtrattaki güzellik cemalden belli olur
Aşkınla yakıp beni divane etme nolur
Çalma ğarip gönlümü aht yemin yerin bulur
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle
Denize olta attım görüp gönlümü çaldın
Gözüm bir şey görmüyor beni meczupmu sandın
Gül yüzüm gülmez oldu özüme kormu saldın
Beni mecnun eyledin bu nasıl sevda böyle
Kayıt Tarihi : 26.3.2012 23:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!