Seninle sensizlik içiyor hergünüm,
Beyhude geçiyor gençlik günlerim.
Bir yürekte, Bin kahır,
Beni seninle sensiz bırakan kadere, bilmem ki ne diyeyim...!
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Evet sevgili şair, asırlardır şairlerin hep şikayet ettiği kader veya felek.... Seninle sensiz bırakan tabiri iç yakıcı tabiki.. Bu ayrılık değil, gurbet hasreti değil, elinin erişebileceği uzaklıkta olupta erişememek... Araya kendiliğinden mesafe oluşması...En acısı bu sanırım...Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta