Bu Nasıl Sarhoşluk Şiiri - Meltem Işıklar

Nasıl bir sarhoşluk bu
Kader çizgisinde bile yürüyemiyor
Gözleri kararıp düşüyor
Bu kendini ne sanıyor

Saçlarında aklar var
Etraf karanlık sokaklar dar
Her ne olursa olsun
O sadece masumca bakar

Mozart dinlerdi eskiden
Çok çekti eski sevgilisinden
Düşerdi gözleri hep bir yükseklikten
Şimdi takılıyor büyük baba Müslüm’den

Eve hiç uğramazdı
Yeri yurdu sokaklardı
Konuştuğu kişiler çocuklardı
Ama yinede her yerde kendini arardı

‘hayat’ dedi bir gün
Diğer kelimesi ise ‘yaşamak’tı
Hayatı yaşamak mıydı kaderin çizgisi
Yoksa hayatı yaşamak ölmek miydi hayatı yaşamadan?
En son bunları söyledi

Ve kendi hayatını anlattı…
Şiirinin beşinci kıtasının dördüncü mısrasında
O şimdi burada değil
Ama uzakta da değil
Hani birini çok seversiniz ya
Yanı başınızda olur ama ellerinizi uzatamazsınız…