Bu nasıl rüya? Şiiri - Mehmet Çoban

Her insanın ruhunda efendilik rüzgârı vardır
Biliyorum benimde ruhumda esiyor rüzgârlar
Kim köle olmak ister ki, efendilik varken
İnsan hür doğmuş, hür yaşayıp, hür ölecekken
Hani bunlar slogan olmasa da, hayatın gerçeği olsa
Yıllarca bağımlı kalır mıydık hiç batıya?

Ülkem yıllardır çağdaşlığı aydınlığı endeksledi batıya
Sırtını dönmüştü, geleneklerine dinine, kendi halkına,
Batılı kiliselerinde evlenirken aydınlık çağda
Bizim kraldan fazla kralcılar karşıydı camide olmaya
Hani dinsizlik desem, “elhamdülillah hepsi Müslüman” güya
Ama düşünmeye, yaşamaya gelince, çıkılıyordu din dışına

Kadınları açmayı maharet saydılar aydınlık adına
Ellerinde şampanyalarla, kutsadılar bağlılıklarını batıya
Batılılar bile şaşırmıştı, hayret ettiler olanlara
Ne yapsak almıyorlardı içlerine, bekletiyorlardı kapıda
Ne yapsın batılılar, kendinden vazgeçip taklit yapanları?
Kendisi olmayıp taklitçi olana, takılır mı hiç onur nişanı?

Ülkemin siyasetçileri, ağızlarını yaya yaya,
Nağmeler düzdüler hiç utanmadan batıya
Hâlbuki o batı değil miydi ülkemi işgal eden?
O batı değil miydi ülkemin ırzına namusuna göz diken?
Güya kurtuluş savaşı vermiştik batıya karşı
Sonra maharet saydık kendimize, kuyruğuna takılmayı

Peki, sorguladık mı hiç olanları?
Yoksa dayattık mı tartışılmazlık içinde şaklabanlığı?
Hani cumhuriyet kutlandı dün, düşünün bir kere
Dikkat edin, batıya karşı kurtulmak için kanını canını verenlere
Batının kuyruğuna takılmak için mi feda ettiler kendilerini boş yere?
Mezarlarından çıkıp, bu ne rezillik demezler mi bizlere?
Gördüklerinde sorumsuzlukları, rüşveti, irtikâbı, yalanı bu düzende
Hayretle bakmazlar mı batıya kul köle olmayı düşleyenlere?

Hani aydınlık çağdaşlık dinsiz yaşam seçmekse, adını koy kardeşim
Ben Müslüman değilim, terk ettim de, açıkça söyle “yok din işinde işim”
Sözü oraya, buraya döndürmenin ne âlemi var ki fırıldak gibi?
İşine gelince Müslümanlıktan, söz edene bilmiyorum ne demeli?
İşine gelince, Müslümanlığı, Müslümanları horlayanları bilmiyorum demeli?

Hani ikiyüzlü diye bir söz var sözlüklerimizde dolaşıyor
Hani istismar diye bir söz var gerçeklerimizde yaşıyor

Batının kültürünü, ideolojisini, düzenini, yaşamını bana dayatanlar
Nasıl bir kurtuluştan söz edebilirler ki, dayatmaları kurtuluşu yalanlar
Ben bir şey biliyorum tarihimden, geçmişimden
Batılı gelmiş ülkemi işgal etmiş her yerinden
Irzıma, namusuma dokunmuş en derininden
Savaşmışım, can vermişim, kan vermişim özümden
Sonra düşmüşüm peşine aydınlık, çağdaşlık diye neden?

Batılı siyasetime el atmış, ses yok
Batılı ekonomisini dayatmış, ses yok
Batılı yasalarını dayatmış, ses yok
Batılı yaşamını dayatmış, ses yok
Batılı dinini, değerlerini dayatmış, ses yok
Şimdi batılı AB için talimatlar yağdırıyor, ses yok
Adam gibi karşısına çıkıp, yeter diyen yok

Sesimin çıkmadığı yerde kurtuluş yok
Sesimin çıkmadığı yerde yalanlar çok
Batıya nasıl kul köle olunacağını anlatanlar çok

Bir düşünce, halkını horluyor, batıya kulluk yapıyorsa
Dinsel yaşamı horluyor, dinsiz yaşamı aydınlık sayıyorsa
Kurulan düzende, rüşvet, yalan, ikiyüzlülük, riya hâkim kılınmışsa
Ülkem, gençleri, kadınları, ticaretine kullananları kutsuyorsa
Aklın bilimin zararlı saydıklarını çağdaşlık adına yaşamına sokuyorsa
Kadınlar verdikleri frikikleriyle kendilerini daha aydın daha çağdaş sayıyorsa
Düşünmek lazım, bu nasıl kurtuluştur, bu nasıl bir rüya?

Bir insan, bir toplum, kendinden ürettikleriyle yaşamıyorsa
Fikrini, düzenini, yasalarını, yaşamını başkalarına göre kuruyorsa
Özgürlük kaybolmuştur, gelmiştir kölelik insanın yaşamına

Haydi, soralım kendimize
Bizi yaşatan fikirlerin, ne kadarı ait bize?
Bizi düzenleyen yasaların, ne kadarı ait bize?
Bizi geleceğe hazırlayan rüyaların, ne kadarı ait bize?

Hepsi diyebiliyorsak özgürce
Özgürlüğe ulaşmıştır düşünce
İnsanca inanmışızdır kendimize
İnsanlık yerleşmiştir kalbimize

O zaman dürüstçe bakalım fikirlerimize, yaşamımıza, yasalarımıza, düzenimize
Benden ne kadar var, ne kadarı batıdan aktarılmıştır bizlere?
Ve gelecek adına neler giriyor sorgusuzca düşlerimize?
Neler anlatılıyor, neleri söyleyebiliyoruz dayatmalardan ötede?

31.10.2010 - İzmir