bu nasıl bir yürektir ki hep gönül arar durur.
bu nasıl hayattır ki ölünce her şey kaybolur.
bu nasıl aşktır ki yaz gününde dondurur.
bu nasıl iştir ki kaf dağında son bulur,
sarıldım yine bulutlara,
gökyüzü merhaba,
özledim dokunuşlarını rüzgarın,
ve korktum kendimden,
olsun dedim bulut baba,
bu gün ölecekmişim gibi yaşıyorum,
yarın yeniden doğacakmışım gibi hazırım
.tek sorun var oda içimdeki fırtına.
Kayıt Tarihi : 1.6.2007 17:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!