Dinlemez oldun sen ne söz, ne nasihat,
Ne yapsam sence suç,her şey kabahat;
Huzurdan,mutluluktan eser kalmadı,
Soruyorum şimdi ben,'Bu nasıl hayat? '
İçten bir çift tatlı söz,sıcak tebessüm,
Anıları tazeler eski bir resim;
Geçmişi sildin sen,gelecek meçhul,
Boğazım düğümlendi,çıkmıyor sesim.
Açamadım derdimi hiçkimselere,
Küsmemek mümkün mü böyle kadere?
Bir sevda uğruna ömrüm tükendi,
Döndürdün sen beni yaşayan ölüye!
Kayıt Tarihi : 31.10.2009 15:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Çağlar](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/31/bu-nasil-hayat-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!