Bu Nasıl Gençlik Şiiri - Hasan Özçelik 2

Her güne ümitle yeni başlarken,
Her birimiz diğerini suçlarken,
İnternet gençliği yurdu sararken,
Bir nesil türedi, durup dururken;

Sabır çeker fakirlerim, açlarım,
Binler oldu, ikilerim üçlerim.

Salon, ayna, şöhret, kibar dilbere,
Ömürler harcanıp geçer avare,
İçip, çekip sızarlar durduk yere,
İbret için adı kondu bulvara;

Helal, haram seçmez, sarhoş gençlerim,
Sarhoş kafalardan ben ne beklerim.

Aklı telefonda, çekerler selfi,
Normal yaşantıdan almazlar keyfi,
Cihanın patronu, amiri sanki,
Bu gün anlamaz ya, yarına bel ki;

Gece yatmaz, gündüz kalkmaz gençlerim,
Bu gün pek kıymetli, yarın hiçlerim.

Masraf kaportaya, dış güzelliğe,
Meslek öğrenmek ne(!), bak özelliğe,
Bir çöp kardırtmada bak pazarlığa,
İş yaptırmak ölüm(!), git mezarlığa;

Sakallı, küpeli, taçlı gençlerim,
Döğmeli, sürmeli, güzel gençlerim.

Tepesinde gözlük, burnunda hızma,
Havuç gibi kotlar, paçası büzme,
Elbiseler yeni, kırk yerden yırtma,
Benim genç kardeşim, hiç bana kızma;

Baygın gözlü, güneş yüzlü gençlerim,
Şiir size, olmasanız nişlerim.

Ağır sıklet, hareket az, güç bela,
Der ki; ‘neden mutfakta değil hela’,
‘Baban ipte, çabuk(!)’ deseler bile,
Altı aydan önce çıkmazlar yola;

Oy benim tosunum, kibar löklerim,
Ben ne hakla sizden hizmet beklerim.

Öyle gençler var ki, doğmadan ölmüş,
Hele bir konuşsun, neler öğrenmiş;
Okumadan âlim, baş kâtip olmuş,
Ülkeler fethetmiş, yıldız keşfetmiş;

Babasından su isteyen gençlerim,
Bu gün mirasyedi, yarın açlarım.

Canlı, cansız her şey gelseydi dile,
Size bakıp der ki; sabır ver kula,
Eyvah(!) gençliğimiz kapılmış sele,
Sizden daha aktif ölüler bile;

Şair der ki; gerçek budur neylerim,
Çaresiz düşünür, ümit beklerim.

Göçümüz yaylada, yolda düzelir,
Sıkıntılar günden güne azalır,
Bitli tavuk kümesini kaz alır,
Bu gençlikte iş gücünü naz alır;

Tilki çaldı tavukları, kazları,
Kışa döndü baharları, yazları.

Ümit ektik tarlalara, bağlara,
Hasret kaldık lalelere, güllere,
Gün geçtikçe düştük halden hallere,
Karlar yağmış güvendiğim dağlara;

Oy benim doğmadan ölen düşlerim,
Varım, yoğum; değerlerim, hiçlerim.

Gençlerin cevabı:

Çıt kırıldık, her sözüne alındık,
Elektronik emzik ile büyüdük.
Fırsatı kullandık; özgür salındık,
Suçumuz ne(!); cazda, barda bulunduk;

Ne öğrettin, suçu nedir gençlerin,
Anla bizi, çatma artık kaşların.

İmalı, manalı konu açarsın,
Hep bizi suçlarsın, bizden kaçarsın,
Kural böyle; ektiğini biçersin,
Kendini kayırıp bizi suçlarsın;

Dedem senden daha iyi babaymış,
Hayat; doğru istikamet, öğütmüş.