Tutulduk bir fırtınaya uçuyoruz savrulup
Alevimiz yükseldikçe yanıyoruz kavrulup
...Bu nasıl bir felaket ki çıkardı yolumuzdan
...Bir insan evladı bile tutmuyor kolumuzdan
Kim demiş ki bir kahvenin kırk yıl hatırı vardır
Gönlü yanan dostu için vaz geçilmez diyardır




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta