Bu nasıl Dünya dostlar? Hep zülüm hep işkence,
Tabiatın bağrında,kıyılır bunca gence,
Kabarır ıştahı kurdun,kokusunu alınca,
Bir ayağı afganistanda,ötekisi Irak'ta.
Ananın gözü yaşlı,emzirir geleceği,
işgalci ruhlar saldırıp,yıkar bunca ocağı,
Genç kızlar ağıt örer,cehizine,sandığa,
Bonba sesleri yıkar hayelleri Irak'ta.
Adamın emeği toz,Divanedir çöllerde,
Yamyamlar yerli gibi,onlar yaban ellerde,
Yanağında bot izi,nice işkencelerde,
Çocuk babayı arar,Babaysa çok uzakta.
Akbabalar uçuşur,cellatlarsa her yerde,
İşkenceler diz boyu,sürüp gider ekranda,
Açlık yoksulluk sarmış Ektopya,Somalide,
Bilemişler dişleri,insanlar hep tuzakta.
Özgürlük göremeyiz,komşularda hep öğle,
Dünya zalimlerinmi,Zalimlikmidir Dünya.
Bombalarla büyüyen çocuk görürmü rüya,
Güçlüler güçlendikçe,mazlumlar hep tuzakta.
21.02.2006
Seyfet BozçalıKayıt Tarihi : 21.2.2006 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!