Bu nasıl bir iştir?
Sahrayı Kerbeladan beri,
Süre gelen davadır bu.
Hak diyene kıymak....
Vurulduk Maraşta,
Yakıldık Sivasta,
Yüzdüler derimizi,
Hak dedik diye...
Dar ağacına astılar,
Hak dedik,
Şah dedik diye...
Zindanlara,
Kör kuyuya attılar,
Hak dedik diye.
Bumu insanlık,
Bumu kardeşlik.
Sivas bir kere daha ağlar.
Sivas,Sivas..
Sivas bir kere daha,
Kana bulandı.
Hak diyen otuz yedi can,
Alevler içinde,
Canlar Madımakta yakılarak,
Hakka yürüdü.
Cana kıymak,
Kolaymı kardeş,
Bu nasıl bir iştir.
Canlar cana kıyar oldu...
Hak diyeni Allah diyeni,
Yakar olduk..
20/09/2005
Tülay İçenKayıt Tarihi : 24.2.2006 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eğer bir an için, kardeşler, insanlar, kendi gözleriyle değilde, kendilerini başka gözlerle de görebilseydi, bunlar olmazdı..
Eğer olayları sonuçlarını anmak ve konuşmaktan çok sonuca giden nedenleri çözerek gidebilseydik bunlar olmazdı..
Tebrikler şiirinize.. Anıları canlandırdınız. Önemli konuları gündeme getirdiniz.. Teşekkürler..
hep kıyar.....anımsamak candır...
aymak varoluş...
TÜM YORUMLAR (5)