Bu Nasıl Bir Dünya Şiiri - Kemal Berk

Bu nasıl bir dünya
Herkes kendince girmiş bir oyun içine
Şu dünya dönmüş oyun bahçesine
Kimisi kör ebe oynayıp, gelip bana çarpıyor
Kimisi belinden tabancasını çekip
Seni vurdum, oyundan çık diyor
YÜREĞİMİ YAKIYOR
Öyleleri var ki!
Kendini koymuş kumar masasına Birisi kazandım diye çığlık atarken
Kaybedenlerin sesi ayyuka çıkıyor
Hadi söyleyin şimdi
Bir tane var mı karlı çıkan içinde
Hani derler ya
Kumarcının kumarcıya hakkı geçmez diye
Herkes girmiş bir yalan furyası içine
Kandıran kandırana
Çalan çalana
Ezen ezene
Herkes yaptığını kar sanıyor
ASLINDA YÜREĞİNİ YAKIYOR
Sahi şu saflar olmasa
Şu sel suyu karıştıranlar var ya!
Onlar nasıl yaşar ağalar, paşalarcasına
Sanmayın kıskandım, onların zelil hayatını
Zelil dedim ya
Oradan ters ters bakıyor bana
Bakma bana kardeşim
Git birde evine, evinin ahalisine bak
Varsa huzurun evinde
Gel ondan sonra yüzüme bak
Bakamazsın tabii
Çünkü evde suratın dönüyor mahkeme duvarına
CANLARIN CANINI YAKIYOR
Öyleyse dön de aynada kendine bak
Bırak şu dünyanın sahte oyunlarını
Birde yaratılış hikmetine bak
Gerçek mi arıyorsun
Çevrende canlı cansız her şeye bak
Belki görür de anlarsın
Bir gün özüne dönerek
Yanar kavrulur Kül'özü ne dönersin