Düz çizgide yürümeyi biliyorum,çizgi rotasını biraz değiştirse konuşmayı beceremiyor yalpalıyorum,benimle aynı çizgide yürüyen arkadaşlarımla seyri sefadayım çizgime eşlik etmeyenlerle çok yoruluyorum,ben mi kendimi ifade edemiyorum anlamak istenilenler mi duyuluyor,oysa kırıcı olmak istemiyorum, bir selamla kırk yıllık dost olunmaz,saygı gerekir,mesafe gerekir,bütün bunlar olmuyorsa kopmak gerekir,kopmamak için mücadele ediliyor,hayat’ı zorlaştıran insanlar,inzivaya çekilenler de insanlar,insan insandan kaçıyor ,bu nasıl bir çelişkidir allahım.
Seni düşünürken
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken
Devamını Oku
Bir çakıl taşı ısınır içimde
Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar
Bir gelincik açılır ansızın
Bir gelincik sinsi sinsi kanar
Seni düşünürken



