Bu Nasıl Ayrılık Veda

Bu nasıl ayrılık bu nasıl veda
Sözlerin yüreğimi yıkarken
Dudağının titremesi ömrüme
Taşınmayan bir sızı saplıyor
Yaşlar gözünden akarken
Bakışın nefesimin anahtarını açıyor
Çözemedim bu nasıl ayrılık bir veda
Anlattın her şeyi tek tek kancalar saplayarak
İnanmak inanmak istiyorum sana
Her sözüm arkasında bir virgül ama
Bırakıyorsun
Duvardaki resimleri sökerken sanki
İdam oluyorsun
Deli dolu gecelerimizin ışıklarını söndürürken
Hatıraların toprağının altında kalıyorsun
Bu nasıl ayrılık bu nasıl veda
Anlamadım daha doğrusu anlamak istemiyorum
Bu ne biçim bir yalan seni seviyorum derken
Sen arkana bakmadan hıçkırıklarla gidiyorsun
Ve
Kalp suskun gönül durgun vurgun
Bana sevda ateş solumalarını hediye ederek
Gidiyorsun
Bu nasıl gidiş ayrılık veda anlamadım
Söylediğim bir lafım m dokundu
Yoksa
Bakışlarımda seviyorum deyişlerim
İnceden inceye kaydı
Be bir tanem
Ağır akşamlar usul usul çökerken şehre
Solgun buğulu camlarda sevda ışıkları sönerken
Ufuk boydan boya karanlığa boyanırken
Gidişinle hasretin kızgın damlarını yüreğime vururken
Gözlerin uyanmamazsızca kapanıyor
Sen demeden ben diyeyim
Elveda
Giderayak seni götüren otobüs, uçak tren hatta vapurlara
Bıraktım okudum
Bedduamı
Bu ayrılığın nasıl ayrılık olduğunu anlamayan kalbimle
Sana tekrar , tekrar diyorum
Seni seviyorum
Elveda
İletiyi düzenle