Bu Nasıl Afet Şiiri - Midayet Kara

Gökyüzü karardı bir anda, çaktı şimşek
Dere yatağında evler, temeller gevşek
Her şeyi sel aldı, kalmadı yorgan döşek
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Çok yağmur aldı birden, tepeler doruklar
Orman deposundan, geliverdi tomruklar
Tıkadı köprüleri, kesildi soluklar
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Taştı hes barajı, su dereye döküldü
Binlerce insanın, ciğerleri söküldü
Milletimin beli, bir kez daha büküldü
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Çamurlu sularda, son nefesler verildi
Tomruklar arasında, ölü var denildi
Denizin üstünde, cenazeler görüldü
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Hes suyunu taşımadı, dere yatağı
Şehirde binalar, oldu çamur batağı
Biçare hükümet, hemen yaptı atağı
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

İlçede evleri, sular aldı altına
Göl oldu çıktı, evin ikinci katına
Sel olup aktı, Kastamonu’dan Bartın’a
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Arşa yükseldi, yapılan onca feryatlar
Sel sularında boğuldu, nice hayatlar
Verilen o sözler, bir gün gelir bayatlar
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Yağmurun ardından, geldi sel felaketi
Bu yıl felaket yılı, bezdirdi milleti
Kasıp kavurdu yangınlar, bu memleketi
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti

Hes barajı taştı, şehirleri su bastı
Şu zalim feleğin, nedir bizlere kastı
Yangın sel felaketiyle, dünyamız şaştı
Allah’ım bir daha verme, böyle afeti
(1401) Ağustos 2021