Bu Nasıl Alem Şiiri - Nimet Yıldırım

B U N A S I L A L E M.
Gittiğin yol yanlış, bizlere yasak.
Olmuşsun bir elem, bu nasıl alem.
Yaşamın çok berbat,yanların pasak.
Olmuşsun bir elem, bu nasıl alem.
Neden yanlıştasın, yola gelmezsin.
Yaşarsın hep yanlış,doğru bilmezsin.
Düşmana gülersin,dosta gülmezsin.
Olmuşsun bir elem, bu nasıl alem.
Düşmüş yanlış yola,yolu karanlık.
Yönünü bilmez ki, dalar bir anlık.
Bize zararı çok, yapar zorbalık.
Olmuşsun bir elem,bu nasıl alem.
Bu günler azaldı, sözünde duran.
Hayırsız yollarda, kendini yoran.
Zalimle bir olup, saltanat süren.
Olmuşsun bir elem,bu nasıl alem.
Güzel günler sana, var mı zararı.
Zarardan dönersen, olur yararı.
Dürüstlüğe yönel, zor mu kararı.
Olmuşsun bir elem,bu nasıl alem.
Yanlışların çoktu,pişman olmadın.
Yanlışla yol aldın, geri kalmadın.
Güzel günlerine, tedbir almadın.
Olmuşsun bir elem, bu nasıl alem.
Her gün orda burda, hayatı kumar.
Akılsız insandan, hep medet umar.
Kaybetmiş kendini, olmuş tarumar.
Olmuşsun bir elem, bu nasıl alem.
Yanlış yola düşmüş, bizleri üzen.
Kafasına göre,kurmuş bir düzen.
Bu yanlış kapılar, kapanır yüzen.
Olmuşsun bir elem,bu nasıl alem.
Kulak ver Nimet'e, görürsün fayda.
Hayatın düzelir, demezsin hayda.
Benim dediklerim,geçmese kayda.
Olmuşsun bir elem, bu nasıl alem.