Ne dost olur, ne düşman olur, senin o çelişkilili, kirli yüreğinden.
Yürek dedikleri bu muydu, insan dedikleri bu muydu, can bu muydu.
Vaz geçmen nedendir, koca ömür; olması gerekenden, gereğinden.
Muhtaç olunan damarlardaki asil kudret bu muydu, kan bu muydu.
Sevda nedir bilmezsin, aşk nedir bilmezsin, umut yıkamaktır işin.
Bir gelişin vardı ki meçhul dolu, anlamsızlığın özüydü o gidişin.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta