Değer verilmesi gerekenler varken
Değersizlere değer vermek niye!
Mutlu olmak varken
Mutsuzluk niye!
Sen onu sevdin...
Herşeyden çok değer verdin,
Ama... Hiç düşündün mü yarını,
Ya giderse diye düşündün mü.
Belki sevdi, belki sevmedi,
Ama bir gerçek var ki,
Alıp gitti bütün hayallerini.
Hiç çekinmeden, düşünmeden.
Sen sevdin... Karşılıksız sevdin,
Ama bilmedi değerini.
Belki sevdiğin için kaybettin.
Ama sadece bir insanı
Artık değeri olmayan bir insanı.
Ya şimdi ne olacak...
Unutmalısın arkadaşım,
Dönmelisin gerçeklerin arasına,
O gitti diye seni sevenlerin suçu ne.
Onlar seni severken
Bu mutsuzluk niye.
Kayıt Tarihi : 18.4.2012 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!