Bu hasretli yılların hiç, olmaz mı bir alacağı?
Neyse söyle, ödeyeyim... nedir bunun olacağı?
Yıla yıllar eklerken ben, bir ümitle beklerken ben,
Bu mu yani... beklemek mi âşığının bulacağı?
Gönlüme giren olmadı mı sanıyorsun... giren üç,
Ne var ki hepsi çıktı da sen çıkmıyorsun, hiç mi hiç!
Sensiz anasız - babasız, bir üvey - yetim - piçim, piç!
Bu mu yani... beklemek mi âşığının bulacağı?
Rikkât demiştim o adlı şiirimde... rikkât, rikkât!
Bir bu yana baksan derim, bir baksan da etsen dikkkat,
İnsan sevenine etmez mi... göstermez mi hiç şefkât?
Bu mu yani... beklemek mi âşığının bulacağı?
Sanma “görmesem duymasam, çeker gider kurtulurum”
Olsa bile... olsa olsa, buhar olur - su olurum!
Yağar yağmur yağmur, yağar... yağar da sende kururum,
Bu mu yani... beklemek mi âşığının bulacağı?
06.07.2009/14.55
Atakan KartaltepeKayıt Tarihi : 15.7.2009 00:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!