Beni sevdiğini söylüyorsun,
Hayatımı zından ediyorsun.
Seninle olmak güzel diyorsun,
Mahkûm hayatı yaşatıyorsun…
Sıcak bir çorba pişiriyorsun,
İçerken boğazıma diziyorsun.
Gülen gözlerine şeytan mı kaçtı?
Gözlerini benden kaçırıyorsun.
Güzel sözler seçerken sözlükten,
Ağzında küfüre dönüşüyor.
“seni seviyorum” demek varken,
Tatlı dilini benden saklıyorsun.
Kısa ömürde yâr olmak varken,
Şu gönlüme yara oluyorsun.
Gülünce gözlerinde gül açıyorsun,
Küsünce gönlüme kül saçıyorsun.
Senden şunu öğrendim bir tanem:
Varlığın da hoş bana yokluğun da,
Acıdan zevk almayı da öğrettin,
Ağlaman da hoş bana sitemin de…
26315-MANİSA
Kayıt Tarihi : 4.6.2015 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!