Bu Millet Senin Şiiri - Malik Çekmegil

Memleketimde bir ömürlük kardeş kavgası,
Batının doğuya bulaştırdığı ırkçılık vebası.
Hem, nasıl seçer nesebini insan!
Hani Adem'e secde et denildiğinde, şeytan;
Dedi: Beni ateşten yarattın, onu ise topraktan.
İşte iblis, Allah'a böyle etti isyan!
Sen Türk'sün öbürü Kürt diğeri Çerkez,
Doğmadan sanki babasını seçmiş herkes!
İltihap boşalırken oluk oluk vatandan,
Bir haber geldi, güneydoğudan.
Asker polis çatışırken sırt sırta,
Bir polis yaralanmış, kalmış açıkta.
Mehmetçik hemen koşmuş, yatmış önüne;
Siper etmiş kendini o ölmesin diye.
Çok şükür! İkisi de sağ salim dönmüş ocaklarına,
Nihayet haber gitmiş tabur komutanına.
-Oğlum, neden yattın ölümün önüne?
-Komutanım ben ölsem ne, ölmesem ne!
-Ama polis ağabey öyle değil, üç çocuğu var.
-Ona bir şey olsa, yetimlere kim bakar!
-Oğlum yok mu senin kimin kimsen akraban?
-Tek anam var o da ağlar ağlar susar.
Komutan, bir nefes almış sessiz ve derin;
-Olur mu oğlum! Bu vatan, bu millet senin!