Bu Millet Olmaz Köle Geçilmez Çanakkale

BeğenAntolojimYorumlarPaylaşTweetle
Tarihinde olmamış, bu millet bir kez köle,
İmandandır kalkanı, her Mehmetçik bir kale,,
Başı başa vererek kenetlendik el ele
Yetecektir zafere, bir tek Mehmetçik bile,
Tüm düşmanlar gelse de geçilmez Çanakkale

Güçlü, mağrur ordular, ittifaklar kurdular,
Soyumu yargılayıp, idam emri verdiler,
Durmadan, tabyaları, gece gündüz vurdular,
Yaşadılar, gördüler, bu karara vardılar,
Kuvvetimiz olsa da, bunun bin katı bile!
Bu Millet olmaz köle, geçilmez, Çanakkale!

Zırhlılar, her milletten, askerler taşıyordu,
Türk gençleri dört yandan, cepheye koşuyordu,
Başlarına, bombalar gülleler, düşüyordu,
Düşmanları baktıkça, şaşkınlık yaşıyordu,
Dediler ki, atsak da, ne kadar mermi, gülle
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale

Birleşip geldi düşman, üstümüze çok arba,
Gönüllü koştu herkes, geri dönüşsüz harbe,
Yiğitler, korku saçtı, kana susamış Garba
Kovmak için vatandan, düşmana vurdu darbe,
İleri atıldılar, koltuklarında kelle!
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale!

Haklı davalarında, zafere inandılar,
Vatan, namustur deyip, yurduna adandılar,,
Ölümü mutlak olan, savaşla sınandılar,
Bu vatanı, Cennet’i, can verip kazandılar,
Şehit oldular, ama, düşmana vurup sille,
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale....

Her silahı var idi, düşmanının elinde,
Kolay mı esir etmek, Türk’ü kendi elinde?
Edepsizler boğuldu, kanımızın selinde,
Söyleniyor, o destan, bak tarihin dilinde,
Mehmetçik koşar gider, ölüme güle güle,
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale!

Seyit onbaşı koşup, kocaaa top mermisine,
Bir başına kaldırıp, koymuştu namlusuna,
Tek atış, tam isabet, düşmanın gemisine,
Kim idi yardımcısı, bu işte kendisine?
Bizi iyi tanıyın, şunu anlayın hele!
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale!

Mezarlara dikilmiş, okuyun o taşları,
Bir çokları çocuktur, genceciktir yaşları,
Sizlere diyorlar ki, yaşayan yaştaşları,
Unutturma düşmana, o kanlı savaşları,
Şu, uygarlık maskeli yüzlere tükür, söyle!
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale!

Tehlikeye girince, bu cennet vatanımız,
Ne diye yaşamalı, vermeyip de canımız,
Gözü yaşlı kalsa da, anamız, nişanlımız,
Böyle emir ediyor, örfümüz, ananemiz,
Soyum, neslim bitmeden, vatan verilmez ele,
Bu Millet olmaz köle, geçilmez Çanakkale!

Ne var ise verdiler, bu vatana verecek,
Onlara, değil insan, melek saygı duracak,
Yazdıkları bu destan, kalplerde taht kuracak,
Okuyup yeni nesil, dünyaya haykıracak
“Herkes iyi bellesin, bunu bin kere böyle
Bu yurdun bekçisiyiz, her birimiz bir kale
Yetecektir zafere, bir tek Mehmetçik bile
Tüm düşmanlar gelse de, geçilmez Çanakkale...
ibrahim PATAZ
19/03/2005 ADANA