Bu Millet Güzel Millet Şiiri - Eyüp Cüce

Bu millet som altındır, şahittir koca tarih;
Zerre katkı bulunmaz hem de yirmi dört ayar.
Fakirin açlığını midesinde hisseder,
Komşunun namusunu kendi namusu sayar.
Olanlarla yetinir, hırs yapmaz olmayana,
Bal börek hayal etmez, soğan ekmekle doyar.
Mazlumların hamisi, zalimlere el millet,
Gururla söylüyorum; bu millet güzel millet.

Zekatla fukaranın hafifletir derdini,
Namaz, oruç, hac ile yüce davete uyar.
Dilinden kelime-i şehadeti düşürmez,
Amentüyle kalbini sonsuz imana boyar.
Gözünde Vietnam da, Filistin de aynıdır,
Her mazlum feryadını duyup cihana yayar.
Çatlamış sahralara serin esen yel millet,
Gururla söylüyorum; bu millet güzel millet.

Yerde, çamur içinde bir parça ekmek görse,
Ürpererek alır ve öpüp başına koyar.
Vatan, din ve devleti üstün tutar her şeyden,
Bunların düşmanıysa öz evladına kıyar.
Vasiyeti her zaman köyüne gömülmektir,
Dünyayı baştan başa gezse de diyar diyar.
Zalime zehir-zıkkım, mazlumlara bal millet,
Gururla söylüyorum; bu millet güzel millet.

Arakan'da, Bosna'da, Karabağ'da, Gazze'de,
Kore'de, Somali'de bir yıldız gibi kayar.
Bilmez beyaz bayrağı, esir olmaz; olamaz,
Çare yoksa namluyu kendi alnına dayar.
Gemi yakar nefreti, sevdası dağlar deler,
Sanmayın bu milleti sevdiklerinden cayar.
Cüce'nin gözlerinde yağmur millet, sel millet,
Gururla söylüyorum; bu millet güzel millet.