Bu Mezar Bize Mi Usta..! ! !

Çökmüşüm yalnızlığa..!
Yüreğimin gidişinin ardından çıkardığı feryatları dinliyorum şimdi..
Ah...ah…ah…!
Yüreğimden çıkan her bir ‘’ah’’
Bin tel saçımı beyazlatıyor usta..!

İçimde yıkıcı depremler,
Her geldiğinde yeniden tutuşan yakıcı yangınlar,
Her vurduğunda darma duman eden kasırgalar…

Bu mezar bize mi usta..
Her bir acı ince ince eşerken yüreğimi..
Topraklar atarken üstüme,
Bu mezar bize mi..

Dindirilebilse keşke hasret acısı
Silebilsem bütün yaşanmışlığı,
Ama ne mümkün
Her gün biraz daha büyüyor acılar
Onlar büyüdükçe küçülüyorum usta
nehirlerde boğuluyorum,

Kilitlnmiş dilimin kapıları
Ağlamak feryat eder mi usta..?
Yenik düşerken içimdeki bütün savaşlara
Ağlamak fayda eder mi…
Işıklarını söndürmüş bir gece gibi
Can kırılmak üzere..

Bu mezar bize mi usta,
Her bir acı ince ince d/eşerken yüreğimi
Bu mezar bize mi
Yerle bir olmuş bütün umutlarım..

İçimdeki her şey mahpus bu tek kişilk hücreye
Derman sende,ferman sende
Tükenesim var bu sevdaya
Müebbetimsin..

Gönül uçmak istiyor ten kafesinden
Sen ne zaman aklıma gelsen
Çekilirim tenhalara…
Sensizlik bulaşıyor ellerime
Topraklar örtülüyor sanki üzerime,yüreğime
söküp atamıyorum..
Bu hücrede eşiliyor mezarım usta..

O küçük pencereye doğru uçmuş bütün kelebekler
Ve ölmüşler..
Kalp zindanda,nice kalpler mezarı
Yer yangın yeri..yer yer zifiri ölüm..
Buradan çıkış yok usta..

Bir kamçı gibi vurur yüzüne yaşanmışlıklar
Sen bilemeZsin
Bilemesin kaç hayata mezar olmuş bu hücre usta..
Kelebek kanatlarını vursa da duvarlara
Buradan çıkış yok usta..
Çıkış yok…