Bu Meydan
Arifler meydanı
Bence herkes
Haddini bilmeli
Sık dokuyup
İnce elemeli
Gönül dostlarını,
Saygın yürekleri
Kimse incitmemeli
Bu meydan
Er meydanı
Densizler söyler
Ancak, yalanı
Madem yazdın YAZINI
Er olan arkasında durur
Neden sildin sayfanı
İnsan-ı Kamil ol ey sefil
Bu Deryada
Yapa yalnız kalırsın
Unutma bir gün
Bunu iyi bil
Taş yerinde ağırdır
Yüz yıllardır,
Tarihler şahittir
Cahilin, dar kafalının,
Baş vurduğu
Çamur at izi kalsın mantığıdır.
Karanlıktan beslenirler
Güneşten korkarlar
Umarım bu yazdıklarım dan
Herkes kendine düşeni payı
Fazlası ile alırlar
Tüm ariflere,
İnsanı-ı Kamil olanlara
Yürekten
Saygılar, selamlar
Şair 67 dir adım
Sevgidir,
Saygıdır, hürmettir
Kendin bilmektir.
Sol yanım
Nerede güzellik,
Nerede ARİFLİK
Nerede duygu var ise
Bende varım
Çiğ söz yoktur asla
Lügatım da
Cahil ile sohbet etmem
Çünkü Arif var,yanımda
Tüm duygularımı
Tüm şiirlerimi
Tüm yorumlarımı
İnsan-ı Kamil, dille yazarım
Çünkü, çünkü
Edebiyat sayfasında
Gönül sayfasında
Duygu Sayfasında
Bende varım.
SAYGILARIMLA
9.Ocak. 2007
Cemal AĞIRMAN
Kayıt Tarihi : 15.2.2008 22:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazı yürekler var yiğitçe düşüncesini yazar, yazdığı düşüncesinin arkasında durur, Bazı insanlar var sivri dilli, kaçak güreşir, ortalığı bulandırır ve kaçar Gerçek anlaşıldımı ortadan toz olur, Duygu kirliliği yaratır, yürekleri incitir Ama utanmaz çünkü duygu kirliliğinden beslenir. Şiirim böyle bir kişiye atfen yazılmıştır. Saygılarımla
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!