Yandı qaplara naxışlanmış barmaq izleri,
Ve ipek yaylıqların qoxusu doldu beynime.
Duvarlara sarıldım sancıdan,
Gözlerimle birlikde yaranmış güzgülerin boyu büküldü,
Ve soyudu barmaqlarımın ucundan yaşamaq duyğusu...
Tutdum ellerimden,
Ve özümü özümden öpmeye başladım...!
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
yüreğinize sağlık
namık cem
Ureyin varolsun gardash...Cok guzel bir siir okudum kaleminden...
danışıgları bile şiri gibi azeri garındaşlarımın. men özüm çoh hoşlaşıram azarbaycan danışılarından. ele ki ........
çok harikaydı çok...saygılar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta