Yandı qaplara naxışlanmış barmaq izleri,
Ve ipek yaylıqların qoxusu doldu beynime.
Duvarlara sarıldım sancıdan,
Gözlerimle birlikde yaranmış güzgülerin boyu büküldü,
Ve soyudu barmaqlarımın ucundan yaşamaq duyğusu...
Tutdum ellerimden,
Ve özümü özümden öpmeye başladım...!
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




yüreğinize sağlık
namık cem
Ureyin varolsun gardash...Cok guzel bir siir okudum kaleminden...
danışıgları bile şiri gibi azeri garındaşlarımın. men özüm çoh hoşlaşıram azarbaycan danışılarından. ele ki ........
çok harikaydı çok...saygılar
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta