Yandı qaplara naxışlanmış barmaq izleri,
Ve ipek yaylıqların qoxusu doldu beynime.
Duvarlara sarıldım sancıdan,
Gözlerimle birlikde yaranmış güzgülerin boyu büküldü,
Ve soyudu barmaqlarımın ucundan yaşamaq duyğusu...
Tutdum ellerimden,
Ve özümü özümden öpmeye başladım...!
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
