Bu Mektup Sana Mİ; Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Ey,Koca adamın sevda dünyasında,
........................................ Uçan ruhu,
Maddenin paçavra giysisinden,
............................... Sıyrılan sen,
Güçsüzlüğün ve yoksulluğun doğduğu,
............................... İçinde hala tutuklu bedenlerin,
Cesaretini bıraktın ardında.
................................................................Bu yaşam’ın,
Ölümün gizleyemeyeceği bir anlamı olduğunu,
................................................................Artık biliyorsun.
Ama,sadece sevdanın,dünyevi bağlarından,
................................................................Kurtulduğunda açıklanan,
Bu sevda tahtına,insanlık nasıl ulaşacak.
...............................................................Artık,yaşam’ın yeli kavramak,
Güneşin altındaki her şeyin,boş olmadığını,
...............................................................Aksine her şeyin,
Her zaman gerçeğe yürümekte olduğunu,
...............................................................Bundan sonra da yürüyeceğini,
...............................................................Anlayabiliyormusun?
Senin bana yazdıklarında ki,güzelliğin,
...............................................................Bir açığa çıkış,
Erdeminin sonucu,aşk adaletinin,
...............................................................Meyvası olduğunu,biliyorsun.
Kederin ve yoksulluğun,
...............................................................İnsan yüreğini,
Saflaştırdığını biliyorsundur?
Yinede benim,senin karşında güçsüz aklım,
Evrende,rahatlığı ve mutluluğu düşünmekten,
..............................................................Daha yararlı bir şey göremez.
Artık,kederim ve yoksulluğumun,insan yüreğini,
..............................................................Saflaştırdığını,biliyorsun.
Koca Adam,hala sana,dünyada bir kadının elindeki,
..............................................................Oyuncaktan başka bir şey,
Olmadığını anlatan,biri olduğumu söyler dururum.
Sen yüreğimdeki dünyada,yaşam’a karşı zaafa,
..............................................................Sonraki yaşamı kavrama çabasına,
Beni yönlendirdiğin için pişmansın şimdi.
..............................................................Ben hala,bana yazdığın o aşk dolu,
Şehir cereyanından başka bir şey bu,diyen,
..............................................................Yazılarını okumaktayım.
Bana ne yaptın,sözlerin neden beni bu kadar,silkeliyor,
..............................................................Dünyanın bir ucundan,seni düşünmeden,
Yaşama başlayamıyorum; diyen sözlerin varya,
Beni en kutsal aşkın sofrasında aç,seni bekleyen,
Senin aşkında,anka kuşunun kanatlarında,
..............................................................Yaşanabilecek en muhteşem aşkın,
Dünyasına götürecekti,
Ama sen dünyada,maddenin esiri oldun.
.............................. Şimdi soruyorlar bana,seni kim diye,
‘O’benim aşkımdır,
Bakın,aşk ‘O’dur,
.............................Aşk sorulmaz,
‘O’Kimdir diye,
.............................Desem de,yine diyorlar ki,
Leyla ile mecnun,Tahir ile Zühre,
Gizlemediler ki aşklarını,
.............................Sen niye gizlersin?
.............................Bu muhteşem aşkının,
O gizemli güzelini,
.............................Aşka aşık bizlerden,
Ne dersin Güzelim?
Deyivereyim mi,adını,
.............................Efkarı umumiyeye?

(Şiirde felsefe sana..Mİ)