Çok severdim masalları
küçücük bir kızken.
Dalardım hülyalara
anneannem anlatırken.
Biterdi hep mutlu sonla
annenannemin masalları.
Alırdı prens güzel kızı
atının terkisine,
götürürdü, birlikte
muratlarına ermeye...
Yıllar geçti büyüdüm
ve başladı masalım.
Geldi geçti prensler
bırakarak derin izler
aşka aşık yüreğimde...
Duraklasa da bazen biri
hiç biri almadı beni
ne yazık, atının terkisine...
Kayıt Tarihi : 2.9.2015 15:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!