Hücremdeyim,yapayalnız,duvarlar ıslak ve sessiz…
Bu mahpusluk biter mi anne?
Hücreme güneş aktı ılık ılık.çocukluğum geldi aklıma..
Bu mahpusluk biter mi anne?
Hani…Hani sabahtan akşama kadar top oynardım sokakta..
Koşarak gelirdim,akşam ezanı ile beraber..
Beni kapıda beklerdin,sırtıma havlu koyardın üşütmeyeyim diye.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta