Hücremdeyim,yapayalnız,duvarlar ıslak ve sessiz…
Bu mahpusluk biter mi anne?
Hücreme güneş aktı ılık ılık.çocukluğum geldi aklıma..
Bu mahpusluk biter mi anne?
Hani…Hani sabahtan akşama kadar top oynardım sokakta..
Koşarak gelirdim,akşam ezanı ile beraber..
Beni kapıda beklerdin,sırtıma havlu koyardın üşütmeyeyim diye.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta